Aktualnoœci

Dzieci z wielkš chęciš powielajš swoje rysunki i inne kompozycje, jeżeli dowiedzš się, jak to robić. Bawi je i zaciekawia przygotowanie wzoru, a potem wykonywanie odbitek.
Najprostszym odbijaniem przygotowanego wzoru jest stemplowanie ziemniakiem, cechš najciekawszš tych stempli jest możliwoœć rytmicznego powtarzania motywu.
Duży ziemniak kraje się na połowę i na wewnętrznej, równej stronie wycina się wzór. Wystarczy pomalować wypukłoœci wzoru jakšœ wodnš farbš i odbijać jak pieczštkš na papierze. Kombinacja różnych motywów, kolorów oraz różnorodne ich ułożenie dajš ciekawe kompozycje.
Przez stemplowanie ziemniakiem dzieci najłatwiej poznajš podstawowš zasadę grafiki — odbijanie wielokrotne jednego wzoru z jakiejœ płytki, czyli matrycy. Poważne techniki grafiki artystycznej, jak drzeworyt, linoryt i gipsoryt, sš bardzo podobne w swym założeniu do prostego odbijania wzoru z ziemniaka, tylko materiał, w którym się wycina, jest twardszy. Oczywiœcie i wyniki artystyczne mogš być ciekawsze.
Dzieci, nawet młodsze, łatwo uczš się zarówno wycinania, jak i wykonywania odbitek, jeżeli narzędzia i materiał dostosowane sš do ich sił i sprawnoœci. Najłatwiejszym materiałem dla dzieci sš płytki z gipsu, do wycinania nadaje się także linoleum, jedynie drzeworyt może nastręczać zbyt wiele trudnoœci.
Grafika nie jest dla dzieci specjalnie trudna, nawet szeœcioletnie dzieci mogš jej próbować, jeżeli ktoœ starszy wszystko przygotuje i czuwa w czasie pracy dziecka.
Do wykonania gipsorytu potrzebna jest płytka bardzo gładka, dlatego najlepiej odlać jš na szkle. Aby ułatwić pracę dziecku, można białš powierzchnię zamalować jakšœ czarnš farbš — akwarelš lub temperš, na ciemnym tle dobrze się odznaczajš wycięte lub wydrapane białe linie Wycinać można każdym metalowym narzędziem odpowiedniego kształtu: dłutem, œrubokrętem, kawałkiem drutu, a nawet gwoŸdziem. Wycinać łatwiej w gipsie œwieżym, ale odbitki trzeba robić po wyschnięciu. Jeżeli rysunek ma być wycięty w linoleum lub innym podobnym materiale, to narzędzia muszš być mocniejsze i bardziej ostre, najlepsze sš dłutka o przekroju ostrego kšta lub zaokršglonym.
Na odbitki trzeba przycišć kartki papieru nieco większe niż płytka, aby z czterech stron pozostawały białe marginesy.
Farba do odbitek nie powinna wysychać zbyt szybko, dlatego mniej odpowiednie sš akwarele i tempery, a właœciwa jest farba drukarska. Można też wzišć farby olejne w tubach, takie jak do malowania obrazów. Farbę drukarskš nanosi się na płytkę gumowym wałkiem do grafiki, który można zastšpić wałkiem fotograficznym. Aby farba rozłożyła się równo na wałku, najłatwiej jest wyjšć trochę farby z naczynia i umieœcić na szkle, a następnie prowadzšc wałek w różnych kierunkach dokładnie rozsmarować farbę. Przecišgajšc wałek po wyciętej płycie pokrywamy farbš tylko miejsca wypukłe, wklęsłe œlady cięć pozostajš czyste.
Dla wykonania odbitki wystarczy położyć papier na płytce i przycisnšć mocno. Doskonale wychodzš odbitki, gdy papier dociska się łyżkš stołowš, dokładnie raz koło razu. Wałek gumowy trzeba przechowywać zawsze czysto umyty.
Komentarz |
---|
Aby dodaæ komentarz musisz byæ zalogowany |